First Journey
เดรสทุ่งหญ้าสะวันน่า
ใครจะรู้ว่า กว่าจะมาเป็นตัวนี้ ต้องผ่านอะไรมาหลายอย่าง
ไหนจะเก็บเงิน เพื่อซื้อจักรบราเธอร์
ไหนจะทยอยเงินซื้อไม้บรรทัด สายวัด ชอล์คเขียนผ้า
ไหนจะเจียดเงิน ซื้อผ้า ซื้อที 10 ผืน นั่งเดา นั่งวัด นั่งตัด
ได้เสื้อมาหนึ่งตัว
บางที ใส่แล้วเสื้อขาดบ้าง
บางที ใส่แล้วตัวเล็กกว่าตัวจริงบ้าง
ยิ่งเย็บกางเกงยิ่งแล้วใหญ่
.
.
1 ปีผ่านไป เรียนรู้ได้แค่นี้
.
.
2 ปีผ่านไป เริ่มหันไปถักนิตติ้ง ทิ้งน้องจักรเป็นอนุสาวรีย์ประจำบ้าน
.
.
เข้าปีที่ 3 โควิด เริ่มมีกิจกรรมของพินอีกครั้ง
เราก็เริ่มเรียนรู้ใหม่ อ๋อ รู้ว่าต้องใช้ “PATTERN”
โธ่เอ้ย!! ที่อาม่าพาหุรัดบอก ก็จริงด้วย เราไม่ยอมเชื่อแก
.
.
เข้าปีที่ 4
.
จึงได้เป็นตัวนี้มาค่ะ
ไม่ต้องพูดแล้ว เพราะยังงัยก็ยังเหนื่อยอยู่ดี กว่าจะแกะแพทเทิร์นจากหนังสือ กว่าจะลอกลาย กว่าจะตัดผ้า การเย็บคือขั้นตอนที่ง่ายที่สุดแล้วค่ะ
555
คุณสามารถเลือกการตั้งค่าคุกกี้โดยเปิด/ปิด คุกกี้ในแต่ละประเภทได้ตามความต้องการ ยกเว้น คุกกี้ที่จำเป็น
ยอมรับทั้งหมดประเภทของคุกกี้มีความจำเป็นสำหรับการทำงานของเว็บไซต์ เพื่อให้คุณสามารถใช้ได้อย่างเป็นปกติ และเข้าชมเว็บไซต์ คุณไม่สามารถปิดการทำงานของคุกกี้นี้ในระบบเว็บไซต์ของเราได้
คุกกี้ประเภทนี้จะทำการเก็บข้อมูลการใช้งานเว็บไซต์ของคุณ เพื่อเป็นประโยชน์ในการวัดผล ปรับปรุง และพัฒนาประสบการณ์ที่ดีในการใช้งานเว็บไซต์ ถ้าหากท่านไม่ยินยอมให้เราใช้คุกกี้นี้ เราจะไม่สามารถวัดผล ปรังปรุงและพัฒนาเว็บไซต์ได้